Ondanks de jeugdig ogende verschijning op de binnenzijde van de inlays maakt de opening van dit album een verrassend volwassen geluid. Stevig briesende mondharmonica pakt van het begin mijn sympathie voor deze jonge David Tomaloff. Na de openingstrack "Till Tomorrow" volgt "Sticks and Stones" heerlijk verder op deze ongedwongen leuke alternatieve countryplaat. Hier ligt geen waanzinnige prestatiedruk, maar wel de ambitie om zichzelf te laten horen. Niks mis mee! Tomaloff zet met Birds on Wires een aangenaam ontspannen sfeer neer van iemand die overtuigd is van zijn eigen kwaliteiten. Wel is duidelijk dat deze plaat de bescheidenheid kenmerkt van een iemand met een open perceptie. Je proeft zeer snel dat deze artiest veel persoonlijkheid heeft, en dat hij niet ingepakt wordt door een voorgekauwd scenario.

Tomaloff mag terecht trost zijn op zijn product, want zijn smaakvolle aanpak deed mij Birds on Wires meteen vergelijken met de muziek van Richard Stooksbury, en de eerste platen van Ben Weaver. Dit zou hij moeten beschouwen als een groot compliment. Allerminst vanwege een groezelig stemgeluid, maar eerder vanwege de aardsheid van de instrumentatie, en de toonzetting van de teksten. Zijn taalgebruik is minstens zo beeldend als zijn songs. Zelf zegt hij dat hij een beeldend associatiespel heeft bij het zien van oude foto’s. I believe that if “the muse” had a face, it would probably look a lot like an actress from a very old movie, beaming down all black and white and savagely fragile; tough talking and, all at once, criminally insecure.  Zijn voorstellingsvermogen raakt geprikkeld en hij gaat daarmee fantasievol aan de slag. Hetzelfde effect maakt zijn muziek op mij, een eigenschap waarmee hij duidelijk imponeert, en de basis is van een werkelijk creatief kunstenaar. Met deze eigenschap is het wat mij betreft onverschillig op welk gebied je je vak uitoefent, gelukkig heeft deze Amerikaan gekozen voor de muziek. Birds on Wires heeft een ultiem gehalte, is
warm, kleurrijk en beeldend.

Van harte hoop ik dat deze man nog veel van zich zal laat horen, want zijn talent voegt iets extra's toe, iets unieks.   (Met dank aan Jennifer L. Bahling)

 

Smp